Elke keer als het me lukt te kiezen, te focussen, te besluiten me te richten op het vinden van het middelpunt in mijn gedachten, ben ik blij dat ik geoefend heb. Want jee, een gevoelig mens kan behoorlijk op drift raken deze dagen! Terwijl er aan de buitenkant niks aan de hand lijkt kan het in het lijf behoorlijk tekeergaan. Om te reageren op appjes van verontruste relaties heb ik een ‘fast blast’ Uiteraard Video gemaakt, getiteld ’Gifts’. Wel in het Engels. Gewoon omdat mijn Engels sprekende relaties geen Nederlands kennen en ik ook hen tegemoet wens te komen.
De link naar de video Gifts
Ik vertel over twee mensen die allebei een inspirerend statement maken. Een vrouw toont de kracht van het vrouw zijn en de andere kant van kwetsbaar zijn. De ander is een jonge kunstenaar over de afkeer van de prestatiedruk op social media.
Vorige week bezocht ik een mooie tentoonstelling van beeldend kunstenaar Eli Content in het Joods Historisch museum. Krachtige, maar subtiele statements over de essentie van leven en dood. Zwarte letters over bontgekleurd papier. Vertrouwd werk. En opeens hingen daar een knetterend driftig geschilderde serie beelden van kutten en lullen, in dikke plakkaten verf geduwde ruige vormen. Ik kan wel zeggen ’vrouwelijke en mannelijke geslachtsorganen’, maar dan doe ik zijn werk te kort! Ruw en rauw eruit gespoten, een schilderdrift die schitterende bewegingen maakt, terug in de schoot van de moeder, de aarde, de dood. En al is het schrikken om deze geschilderde rauwheid in het gezicht geduwd te krijgen, het maakte een enorme blijheid in me wakker. Essentie, expressie, lust tot leven, dat is het!
‘Back to basics’ klonk het in kleur! Terug naar wortels, naar het begin, naar het ontstaan van deze wereld. Creëren. Beseffen dat je dat kán, creëren.
En dat alles tegen de stroom op, tegen de wind in, tegen de helling op, stroef, stug, weerbarstig, zo voelt de weg naar tevreden zijn met je werk als levenskunstenaar.
De tegenstellingen lijken steeds groter te worden in de wereld van het tastbare. De politiek, de economie, de afspraken die boven én onder tafel gemaakt worden, het wordt voor een klein mensje steeds ongrijpbaarder en bevreemdender. De tegenstrijdige berichten stapelen zich op. Levens van goedbedoelende mensen worden er enorm door beïnvloed en dat raakt me.
Nogmaals, het is prima als je het gevoel hebt dat alles klopt en goed voor je geregeld wordt. Ik heb dat gevoel geenszins. In deze platte wereld dan.
Maar ik heb wél het gevoel dat de tegenstrijdigheden ook een uitnodiging inhouden ons bewust te worden van de mogelijkheid deze dualiteit te ontstijgen en in onszelf de nieuwe wereld te ervaren. ‘The only way out is up’, zoiets.
Er is in andere bewustzijnslagen een schitterend harmonisch patroon aan het ontstaan dat zich nog nooit eerder zo stralend heeft voorgedaan.
Het klinkt mooi, Janse, maar hoe merk ik dat? Aan het toenemen van je veerkracht, aan merken dat je ernaar verlangt verder te kijken dan wat je voorgeschoteld wordt, door te ervaren dat sommige mensen je niet meer raken met hun vervelende opmerkingen en anderen je met hun verhalen beroeren op een laag die zelden aangeraakt wordt. Daaraan merk je dat. En dan word je ook nog eens getriggerd door de snelheid waarmee je van een goede bui in de kuil van agressie duikt, van gedreven bezig zijn opeens onontkoombare in de gedachte flikkeren dat het toch geen zin heeft, dit leven. Daaraan merk je het ook.
Bedenk dan dat er altijd een andere gedachte mogelijk is, als je maar besluit een andere gedachte toe te laten. Als je omstandigheden zwaar, lastig en onveilig lijken, vergt het durf om een gedachte te kiezen, zoals ’Ik ben veilig en alles klopt’. Het voelt misschien zelfs naïef, als te simpel.’ Denk een andere gedachte en de wereld verandert…’.
En toch is het je bewust worden van de kracht van je gedachten de beweging, of beter, het inzicht, waar je door in de stilte komt, in het middelpunt van jezelf. Vanuit dit middelpunt is er weer van alles mogelijk. Dan kun je creëren.
Veel gedoe dus. Ja. Maar toch. Hou vol.
Dit ‘hoorde’ ik op 28 juli 2020
Stay put. Move on the spot. Be still, make no mistakes by hurrying down the station of departures going nowhere. Things are going to be different. One of the things that will change is the way you live. The ‘living apart together’ will transform into a ‘living together apart’ in a healthy way.
It is important not to travel too much. Take the time to sit with yourself. It’s no use to scape your emotions, feelings, or even thoughts, about the past or the future.
We are with you, supporting all of you, embracing your divine heritage.
Mirjam