Wat een naar gevoel is dat, teleurgesteld zijn. En dat is toch wat me bekruipt als ik lees dat er genoeg te eten is, maar zoveel mensen honger hebben. Als ik lees dat er duizenden kinderen per jaar verdwijnen om in de kinderhandel terecht te komen. Als ik lees dat fake news geen fake news genoemd mag worden. Als ik lees dat de vrijheid van meningsuiting onder druk staat en bewegingsvrijheid geen recht meer is, dan ben ik teleurgesteld. Teleurgesteld in deze wereld. En, tja, dus ook in mezelf.
Blijkbaar ben ik ergens vergeten op te letten! Vergeten alert te zijn op zaken die mijn basis, mijn wezen, mijn vrijheid aangaan! Vrije wil, zelfbeschikkingsrecht en het recht je te uiten, politiek, religieus, of creatief, zijn rechten zonder welke je los raakt van deze aarde. Dan is thuis zijn hier op aarde, met je voeten stevig op de grond en je hoofd ontspannen in contact met de hemel, een stuk lastiger! Dan ben je sneller uit balans en raak je gevoeliger voor manipulatie en invloeden van buitenaf. En dus teleurgesteld.
Ja, ik ben het óók zat, het binnen zitten. Het binnen moeten zitten, bedoel ik. Groot verschil.