Die blauwe luchten! Dagen open blauw boven mijn hoofd! En dan die schitterende witte wolken in rijen als dansers op een open podium. Ik had er al bijna afscheid van genomen, van dit soort luchten. Ze doen me denken aan als kind in het gras liggen en de wolken namen geven. En opeens zijn ze daar weer! Prachtig. En toch klopt er iets niet.

Er zijn twee werelden, of drie. De soms boze buitenwereld, de meestal stille binnenwereld en de grote overweldigende wereld van het onbekende. De wereld waarin je acties onderneemt, de wereld waarin je je ervaringen verwerkt en de wereld van je verbinding met het Al. In welke wereld je bent heeft invloed op hoe je je voelt.

Als je niet zelf de keuze mag maken in welke wereld je wenst te zijn maakt dat onrustig. Je staat op zonder te weten waartoe en je gaat naar bed met een vreemde vermoeidheid in je benen, een hart dat overloopt en een hoofd dat vast zit.

Meer lezen

Wat een naar gevoel is dat, teleurgesteld zijn. En dat is toch wat me bekruipt als ik lees dat er genoeg te eten is, maar zoveel mensen honger hebben. Als ik lees dat er duizenden kinderen per jaar verdwijnen om in de kinderhandel terecht te komen. Als ik lees dat fake news geen fake news genoemd mag worden. Als ik lees dat de vrijheid van meningsuiting onder druk staat en bewegingsvrijheid geen recht meer is, dan ben ik teleurgesteld. Teleurgesteld in deze wereld. En, tja, dus ook in mezelf.

Blijkbaar ben ik ergens vergeten op te letten! Vergeten alert te zijn op zaken die mijn basis, mijn wezen, mijn vrijheid aangaan! Vrije wil, zelfbeschikkingsrecht en het recht je te uiten, politiek, religieus, of creatief, zijn rechten zonder welke je los raakt van deze aarde. Dan is thuis zijn hier op aarde, met je voeten stevig op de grond en je hoofd ontspannen in contact met de hemel, een stuk lastiger! Dan ben je sneller uit balans en raak je gevoeliger voor manipulatie en invloeden van buitenaf. En dus teleurgesteld.

Ja, ik ben het óók zat, het binnen zitten. Het binnen moeten zitten, bedoel ik. Groot verschil.

Meer lezen

Opdonder

Snappen doe ik het niet, maar ik heb deze week een paar keer een subtiele maar hevige opdonder gekregen! Elke cel in mijn lijf kreeg een snelle en krachtig zet. Om precies te zeggen wat er gebeurde is lastig, maar het is de sensatie voor heel even in een groter veld opgenomen te worden, opgetild om in een staat van ontvangen te raken. Het gekke is dat het onontkoombaar was, ik vroeg er niet om, het gebeurde gewoon. Ik kon alleen maar stil blijven zitten en het laten gebeuren. Daarna was ik doodmoe.

Ik heb een ‘boost’ gekregen in mijn energiesysteem. Alle lichaamscellen trillen voortdurend, het is de natuurlijke staat van een cel, maar het was net alsof elke cel nu in een knetterend hoge trilling een spoedbericht uitzond ‘Ik ben er! Ik doe mee!’
Het intense trillen gaf mij het gevoel dat in één klap mijn veld van bewustzijn groter en sterker werd. Alsof het me bewust zijn van mijn aanwezigheid als geïnspireerd mens zomaar bereikbaar is.

Ik ken die sensatie van de momenten waarop ik de drang voel een bericht te channelen.

Meer lezen

Het is net alsof iedereen, na weken van nerveus en gestrest te zijn, in zijn eigen stilte verzonken is. Is het berusten in ‘blijf thuis!’ of is het om dieper in het zelf af te dalen? Of ben je door de poort van 4 april 2020, de 4-4-4 poort, gegaan en ben je aan het bijkomen. De poort van 4 4 4 is het meest smalle punt in de hele poort die open ging op 4 maart en op 4 mei een vol-einding kent.

Ik hoor op straat een man tegen z’n vriend zeggen ’je moet het maar zien als vakantie, joh’. Ja en nee.

Er gebeurt zoveel op het wereldtoneel en achter de schermen, dat iedereen straks onvermijdelijk met de gevolgen te maken krijgt. Alleen maar achterover zitten en het op je af laten komen lijkt mij een minder goed idee. Maar maakt het dan uit wat je doet in die stilte?

Het fysieke lichaam heeft behoeftes, het spirituele lichaam ook, en dan is er nog de ziel. Elk van deze drie vraagt je om je bewust te zijn van je vrije wil. Jij besluit.

Meer lezen

Al zou je willen, je ontkomt niet aan de energien die door ons allemaal worden geproduceerd en onbewust in de omgeving worden uitgestort. We hebben allemaal last van stress, we zweten en produceren luchtjes en dat heeft een effect op anderen, of we dat nou willen of niet.

En die omgeving hangt nu vol met die gedachten van onzekerheid en paniek van iedereen. Ik ga een keer uitleggen hoe dat werkt, maar voor nu is het belangrijk om te weten dat je onvermijdelijk mee gaat in die wolk van paniek en angst voor een gebrek aan gezond leven en inkomen. Wantrouwen kom je nu op elke hoek van de straat tegen. Ja, er gebeurt ook veel moois en nieuws, maar eerst even dit.

Iedereen die een beetje gevoelig is begint nu moe te worden.

Meer lezen

Gevoelig? Een enorme storm van kosmische energiën gaat al maanden tekeer en raakt velen in het hart, het hoofd en lichaam. Er is geen ontkomen aan. Ik krijg van veel cliënten te horen hoe misplaatst ze zich voelen nu hun baan begint te knellen, de baas onbetrouwbaar blijkt, er misbruik plaats vindt, hun kinderen onbereikbaar zijn en hun partner anders in elkaar blijkt te zitten dan ze hadden gedacht. Dat ze niet kunnen slapen, iets zinnigs willen doen en eindelijk van al die pijn, die trauma’s, dat verdriet, die vermoeidheid, af willen. Prachtige ‘wake-up calls’ kan je zeggen, maar als alle bellen tegelijk afgaan is het knap lastig staande te blijven en recht vooruit te lopen!

Als het stinkt, stinkt het voor iedereen, als het regent wordt iedereen nat en als het waait staat iedereen in de wind.

Meer lezen