Stel dat we achteruit leven. Stel dat we onderweg zijn naar het beginpunt. Dan is alles al geleefd is voordat we beginnen met ervaren. Dan zou je kunnen zeggen dat alles wat er gebeurt klopt omdat het al heeft plaats gevonden. Gek idee. Goede oefening voor die grijze cellen bovenin.
Achteruit leven is bij Z beginnen en naar A toe leven. Dat is een tijdlijn. Wat nou als onze tijdlijnen in de laatste jaren anders zijn gaan lopen en minder lineair zijn. Als ze ook nog ’s tegelijkertijd alle kanten op schieten, buiten de bekende paden gaan en meer lijken op de draden van honderden bollen wol die, en bloc, op de grond rollen en hopeloos in de war raken. Stel je dat even voor.
Stel dat jouw levensverhaal nu verward raakt met de tijdlijn van anderen, van andere levens, andere beschavingen, andere werelden. Dan wordt het pas echt ingewikkeld, want waar sta jij dan. Wie ben jij in deze warboel van tijdlijnen. Wat heeft jouw leven dan voor betekenis.